Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

crurum V

  • 1 Erythrocyanosis f crurum puellarum

    эритроциано́з m го́леней молоды́х же́нщин и де́вушек

    German-russian medical dictionary > Erythrocyanosis f crurum puellarum

  • 2 Erythrocyanosis crurum puellarum

    Deutsch-Russischen Medizin-Wörterbuch > Erythrocyanosis crurum puellarum

  • 3 crus

    crūs, crūris, n. (vgl. armenisch srun-k', »Schienbeine«), I) der Unterschenkel, gew. vorzugsweise das Bein (Ggstz. femur, der Oberschenkel, das Dickbein, gew. bl. vorzugsweise »der Schenkel«), bestehend aus zwei Knochen, aus dem Wadenbeine (sura) und dem Schienbeine (tibia), s. Cels. 8, 1 extr. p. 328, 24 sqq. (D.), a) von Menschen, oft verb. crus femurque, crura femoraque, pes et crus, crura pedesque, pedes cruraque, crura brachiaque, crura manusque, Cels. u.a. – exilitas crurum, Sen.: gracilitas crurum, Sen. – crura carnosa, Plin.: crure debili, Suet.: crus dextrum (Ggstz. crus sinistrum), Cels.: crura gracillima, Suet.: media, Quint.: homo simis naribus et cruribus repandis (von Sokrates), Sen. fr.: cr. saucium, Curt.: homines singulis cruribus (einbeinige), Plin. – alligare (verbinden) crus, Sen.; vgl. fasciā candidā alligatum crus, Val. Max.: contrahuntur (ziehen sich [krampfhaft] zusammen) crura od. crura manusque alcis, Cels.: deducere sinistrā manu sinum ad ima crura, Suet.: diducere in diversa pedem et crus, Cels.: extendere crus, crura, Cels.: cadere et crus frangere, ICt.: u. so (durch einen Fall) crus frangere, Suet.: u. fracta hominum crura, Col.: dagegen frangere alci crus, crura (einem Missetäter als Strafe, einem Gekreuzigten, bevor er vom Kreuze abgenommen wird), Cic., Sen. u.a.: gerere cruribus compedes, manibus catenas, Plin. ep.: insistere crure uno, Plin.: interponere cruribus suis arundinem, ein Steckenpferd zwischen seine Beine stecken, Val. Max.: pendet crus saucium, Curt.: praefringere alci crura (als Strafe), Sen.: reponere (wieder einrichten) brachia et crura, Cels.: sanare fracta crura, Col: suffringere alci crura (bei der Kreuzigung), Aur. Vict. (vgl. no. b): ille et crura, hic ne alas quidem vellit, Sen.: fasciae, quibus crura vestiuntur, Quint. – b) v. Tieren: altitudo crurum, Plin.: brevitas crurum, Plin.: longa internodia crurum, Ov. (vgl. alces crura habent sine nodis articulisque, Caes.). – brevia crura (Ggstz. longa), Plin.: obliqua crura, Plin.: praelonga crura, Plin.: recta crura, Plin.: rigida crura, Cic.: crura porcina = ἀκροκώλια, Schweinsklauen, Cael. Aur. acut. 1, 11, 94. – crura frangere (zB. von einem Pferde), ICt.: succīdere crura equo (im Gefechte, neben suffodere ilia), Liv. – alci crura frangere od. suffringere (als Strafe), Iuven. u. Cic. – II) übtr.: a) an Bäumen, der untere Teil des Stammes, der Schenkel, Col. u. Pallad. – b) Plur. crura, die Stützen od. Pfeiler an Brücken, inepta crura ponticuli, der wackelbeinige Unterbau, Catull. 17, 3. – / Genet. Plur. immer crurum, nicht crurium; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 424.

    lateinisch-deutsches > crus

  • 4 crus

    crūs, crūris, n. (vgl. armenisch srun-k', »Schienbeine«), I) der Unterschenkel, gew. vorzugsweise das Bein (Ggstz. femur, der Oberschenkel, das Dickbein, gew. bl. vorzugsweise »der Schenkel«), bestehend aus zwei Knochen, aus dem Wadenbeine (sura) und dem Schienbeine (tibia), s. Cels. 8, 1 extr. p. 328, 24 sqq. (D.), a) von Menschen, oft verb. crus femurque, crura femoraque, pes et crus, crura pedesque, pedes cruraque, crura brachiaque, crura manusque, Cels. u.a. – exilitas crurum, Sen.: gracilitas crurum, Sen. – crura carnosa, Plin.: crure debili, Suet.: crus dextrum (Ggstz. crus sinistrum), Cels.: crura gracillima, Suet.: media, Quint.: homo simis naribus et cruribus repandis (von Sokrates), Sen. fr.: cr. saucium, Curt.: homines singulis cruribus (einbeinige), Plin. – alligare (verbinden) crus, Sen.; vgl. fasciā candidā alligatum crus, Val. Max.: contrahuntur (ziehen sich [krampfhaft] zusammen) crura od. crura manusque alcis, Cels.: deducere sinistrā manu sinum ad ima crura, Suet.: diducere in diversa pedem et crus, Cels.: extendere crus, crura, Cels.: cadere et crus frangere, ICt.: u. so (durch einen Fall) crus frangere, Suet.: u. fracta hominum crura, Col.: dagegen frangere alci crus, crura (einem Missetäter als Strafe, einem Gekreuzigten, bevor er vom Kreuze abgenommen wird), Cic., Sen. u.a.: gerere cruribus compedes, manibus catenas,
    ————
    Plin. ep.: insistere crure uno, Plin.: interponere cruribus suis arundinem, ein Steckenpferd zwischen seine Beine stecken, Val. Max.: pendet crus saucium, Curt.: praefringere alci crura (als Strafe), Sen.: reponere (wieder einrichten) brachia et crura, Cels.: sanare fracta crura, Col: suffringere alci crura (bei der Kreuzigung), Aur. Vict. (vgl. no. b): ille et crura, hic ne alas quidem vellit, Sen.: fasciae, quibus crura vestiuntur, Quint. – b) v. Tieren: altitudo crurum, Plin.: brevitas crurum, Plin.: longa internodia crurum, Ov. (vgl. alces crura habent sine nodis articulisque, Caes.). – brevia crura (Ggstz. longa), Plin.: obliqua crura, Plin.: praelonga crura, Plin.: recta crura, Plin.: rigida crura, Cic.: crura porcina = ἀκροκώλια, Schweinsklauen, Cael. Aur. acut. 1, 11, 94. – crura frangere (zB. von einem Pferde), ICt.: succīdere crura equo (im Gefechte, neben suffodere ilia), Liv. – alci crura frangere od. suffringere (als Strafe), Iuven. u. Cic. – II) übtr.: a) an Bäumen, der untere Teil des Stammes, der Schenkel, Col. u. Pallad. – b) Plur. crura, die Stützen od. Pfeiler an Brücken, inepta crura ponticuli, der wackelbeinige Unterbau, Catull. 17, 3. – Genet. Plur. immer crurum, nicht crurium; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 424.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crus

  • 5 dünnbeinig

    dünnbeinig, cruribus gracilibus. – deformis gracilitate crurum (entstellt durch dünne Beine). – sehr d. sein, gracilitate maximā crurum esse; esse graciliimis cruribus.

    deutsch-lateinisches > dünnbeinig

  • 6 crus

    [st1]1 [-] crūs, crūris, n. (gén. plur. crūrum, crūrĭum): - [abcl][b]a - jambe. - [abcl]b - patte (d'un insecte). - [abcl]c - pied, souche (d’un arbre), cep (de vigne). - [abcl]d - plur. Catul. piles (d'un pont).[/b] [st1]2 [-] Crūs, Crūris, m.: Crus (surnom).
    * * *
    [st1]1 [-] crūs, crūris, n. (gén. plur. crūrum, crūrĭum): - [abcl][b]a - jambe. - [abcl]b - patte (d'un insecte). - [abcl]c - pied, souche (d’un arbre), cep (de vigne). - [abcl]d - plur. Catul. piles (d'un pont).[/b] [st1]2 [-] Crūs, Crūris, m.: Crus (surnom).
    * * *
        Crus, cruris, n. g. La jambe de puis le genoil jusques en bas.
    \
        Crus arboris. Colum. Le bas de l'arbres pres la racine, la jambe de l'arbre.
    \
        Crus vitis. Columel. La jambe du sep de la vigne.

    Dictionarium latinogallicum > crus

  • 7 eritrocianosis supramaleolar

    f. s.&pl.
    erythrocyanosis supramalleolaris, erythrocyanosis crurum puellaris, erythrocyanosis frigida crurum puellarum.

    Spanish-English dictionary > eritrocianosis supramaleolar

  • 8 gracilitas

    grăcĭlĭtas, ātis, f. [gracilis], slenderness, thinness, leanness, meagreness.
    I.
    Lit. (class.;

    syn.: macies, subtilitas): erat eo tempore in nobis summa gracilitas et infirmitas corporis,

    Cic. Brut. 91, 313:

    cervicis et crurum,

    Suet. Calig. 50:

    crurum,

    id. ib. 3; id. Dom. 18:

    digitalis (vitis),

    Plin. 14, 3, 4, § 40; cf.:

    papyrum in gracilitatem fastigatum,

    id. 13, 11, 22, § 71.— Plur.:

    habet certos sui studiosos (Lysias), qui non tam habitus corporis opimos, quam gracilitates consectentur,

    Cic. Brut. 16, 64.—
    II.
    Trop., of style, simplicity, plainness, want of ornament (post-Aug.):

    quid Periclea? similemne credimus Lysiacae gracilitati?

    Quint. 12, 10, 24; cf.:

    exempla in Latina lingua M. Varro esse dicit ubertatis Pacuvium, gracilitatis Lucilium, mediocritatis Terentium,

    Gell. 7, 14, 6 (v. the whole 14th chap.):

    pressa illa narrationis,

    Quint. 4, 3, 2; 1, 9, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > gracilitas

  • 9 abominor

    abōminor, ātus sum, ārī (вместо уст. abōmino, āvī, —, āre) depon. и pass.
    quod abōminor! O, QC, PJ — от этого да сохранят нас боги!, да минует нас это!
    2) гнушаться, ненавидеть ( aliquid L)
    3) бояться, страшиться ( как дурной приметы) ( incendia inter epulas nominata PM)
    4) желать зла, призывать беды ( на чью-л голову) (crurum alicui fragium a. Ap)

    Латинско-русский словарь > abominor

  • 10 abrumpo

    ab-rumpo, rūpī, ruptum, ere
    1)
    а) отрывать, отламывать ( ramos Q); разрывать, срывать (vincula V, H, L etc.); ломать, разрушать ( pontem T)
    se a. — вырываться ( latrocinio C)
    б) отрезать, отделять (equites ab exercitu QC; Hellespontus Asiam abrumpit Europae PM)
    2) обрывать, (внезапно) прерывать, прекращать (iter QC; inceptum sermonem T)
    a. vitam или lucem V, fata sua SenT, a. medios annos Lcn — умертвить себя, наложить на себя руки
    a. parĭter spes ac metūs T — положить конец как надеждам, так и страхам
    3) ломать, разрушать ( pontem T)
    4) разрезать, вскрывать ( crurum venas T)
    5) ломать, нарушать (fas V; fidem T; foedus Su; conjugium Ctl)

    Латинско-русский словарь > abrumpo

  • 11 explicatus

    I 1. explicātus, a, um
    part. pf. к explico
    2. adj.
    1) простирающийся, раскинутый ( pianissimo in loco C)
    2) приведённый в порядок, упорядоченный, благоустроенный ( provincia C); ясный, понятный (ratio C; responsum Aug)
    II explicātus, ūs m.
    1) развитие, развёртывание, перен. объяснение C
    2) выпрямление, разгибание ( crurum PM)

    Латинско-русский словарь > explicatus

  • 12 fragium

    ī n. [ frango ]

    Латинско-русский словарь > fragium

  • 13 gracilitas

    gracilitās, ātis f. [ gracilis ]
    1) тонкость, стройность, тж. худоба, худощавость (corporis C; crurum Su)
    2) простота, неприкрашенность (g. Lysiaca, g. narrationis Q)

    Латинско-русский словарь > gracilitas

  • 14 tenuitas

    tenuitās, ātis f. [ tenuis ]
    1) тонкость ( cutis PM); нежность ( animi C); утончённость ( rerum et verborum C)
    2) худоба, худощавость ( crurum Ph)
    3) бедность, скудость ( Bojorum C)
    5) разрежённость, прозрачность ( aĕris Sen)
    6) хилость, слабость C
    7) разжиженность, водянистость ( sanguinis PM)

    Латинско-русский словарь > tenuitas

  • 15 volumen

    volūmen, inis n. [ volvo ]
    1) извив, изгиб, кольцо (lubrĭcum v., sc. draconis Ap); завиток, кольцо, клуб ( fumi O); сгиб ( crurum V)
    sinuare volumine terga V — извиваться, клубиться ( о змее)
    2) круговорот, вращение ( sidĕrum O); круговращение, смена ( sortis humanae PM)
    v. undae Lcrводоворот
    3) свиток, рукопись, сочинение (rerum gestarum C; de aliqua re C)
    4) часть (сочинения), том ( sedecim volumina epistularum Nep)

    Латинско-русский словарь > volumen

  • 16 abominor

    ab-ōminor, ātus sum, ārī, I) etwas Ungünstiges, ein unheildrohendes Wahrzeichen u. dgl. von sich hinwegwünschen, von sich abgewendet wünschen, dah. auch verabscheuen (Ggstz. optare), alqd, Liv.: quod abominor, was Gott verhüten wolle! Ov. u. Curt.: m. folg. Infinit., haec universa habere, Sen. de ben. 7, 8, 1: absol., abominamur manibus, Quint.: bene facitis, quod (daß) abominamini, Liv. – dah. abominandus, verabscheuenswert, nomen, Liv.: infelicitas, Quint.: procul abominanda negotiatio, Quint. – II) etw. Böses anwünschen, crurum eius fragium, Apul. met. 9, 23.

    lateinisch-deutsches > abominor

  • 17 brevitas

    brevitās, ātis, f. (brevis), die Kürze, I) im Raume: a) in die Weite: angusti fretus, Gell. 10, 24, 6: vineae, Pallad. 9, 3: spatii, kurze Entfernung, Caes. b.c. 1, 82, 3. – b) in die Höhe, Länge, die Kürze, Kleinheit, corporis, Lucr.: crurum, Plin.: pili, Plin.: guttarum, Vitr.: br. coacta, Plin.: brevitas nostra, unsere kleine Statur (Ggstz. magnitudo corporum suorum), Caes. b.G. 2, 30, 4. – II) in der Zeit (Ggstz. longitudo), 1) eig.: diei brevitas (Ggstz. longitudo noctis), Cic.: br. horae, Sil.: brevitas temporis impedit alqd, Caes.: brevitate temporis cogor tam pauca scribere, Cic. – br. vitae, Cic. u. Sen.: tam exigua br. vitae, Cic. – 2) übtr.: a) v. der Silbenmessung, die Kürze, brevitas et celeritas syllabarum, Cic.: brevitas pedum (Ggstz. proceritas), Cic.: contractio et brevitas dignitatem non habet, Cic.: im Plur., omnium longitudinum et brevitatum in sonis iudicium, Cic. or. 173. – b) v. Ausdruck, die Kürze, kurze Fassung, kurze u. bündige Darstellung, die Kürze u. Bündigkeit, Gedrängtheit (Ggstz. copia), litterarum, Cic.: orationis meae, Cic.: Sallustiana, Quint.: respondendi, Nep.: loquendi, Auson.: ne brevitas (ambitus) defraudasse aures videatur neve longitudo obtudisse, Cic.: multos imitatio brevitatis decipit, ut, cum se breves putent esse, longissimi sint, Cic.: brevitati servire, Cic.: brevitatis causā od. gratiā, der Kürze wegen, um mich kurz zu fassen, Cic. u. Plin.

    lateinisch-deutsches > brevitas

  • 18 excellentia

    excellentia, ae, f. (excellens), das Hervorragen, Höherstehen, die Vortrefflichkeit, Vorzüglichkeit, u. nur in diesem Sinne = der Vorzug, m. subj. Genet., crurum, Plin.: picturae, Plin.: animi excellentia magnitudoque, Cic. – m. obj. Genet., excellentia praestantiaque animantium reliquarum (vor den übrigen vernunftlosen Wesen), Cic. – absol., propter excellentiam, vorzugsweise (griech. κατ᾽ εξοχήν), Cic. top. 55: ebenso per excellentiam, Sen. ep. 58, 17. Prisc. 17, 145. – Plur., saepe excellentiae quaedam sunt, qualis erat Scipionis in nostro grege, hervorragende Stellungen, Cic. de amic. 69.

    lateinisch-deutsches > excellentia

  • 19 explicatus [2]

    2. explicātus, ūs, m. (explico), I) das Auseinanderwickeln, Auseinandertun, alternus crurum expl., das Ausstrecken, Werfen der Schenkel, Plin. 8, 166. – II) die Entwicklung, Erörterung, difficiles habere explicatus, Cic. de nat. deor. 3, 93.

    lateinisch-deutsches > explicatus [2]

  • 20 extensio

    extēnsio, ōnis, f. (extendo), I) die Ausdehnung, Ausstreckung, 1) eig.: chordarum, Isid. 3, 15, 1: bes. des Körpers u. seiner Teile, corporum, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 6, 63: partium (Ggstz. conductio, adductio), Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1. § 2 u. 3 14 u. 16: crurum (Ggstz. conclusio), Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 44: alarum, Vulg. Isai. 8, 8: membranae illius (Schwimmhaut an den Füßen der Schwimmvögel), Ambros. hexaëm. 5, 22. § 74: follis nostri corporei, Arnob. in psalm. 149: Plur., extensiones et tubercula nascuntur in dorso, Veget. mul. 5, 14, 2. – ext. mentis = εκστασις, die Verrückung des Geistes, die Wut, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 5, 150. – 2) meton., die Ausdehnung = der weite Raum, caelorum, Hieron. in Isai. 12, 44. v. 24. – II) prägn., die Dehnung = die Länge (Ggstz. brevitas), extensio et brevitas syllabae, Hieron. in epist. Paul. ad Tit. 3, 9.

    lateinisch-deutsches > extensio

См. также в других словарях:

  • Erythrocyanosis crurum puellarum — Ery|thro|cya|no̱sis cru̱rum puella̱rum [↑erythro... u. gr. ϰυανωσις = dunkelblaue Farbe; lat. crus, Gen.: cruris = Unterschenkel; lat. puella = Mädchen] w; , ...o̱ses : bei jungen Mädchen u. Frauen auftretende konstitutionell bedingte od. auf… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • EREUTHOPHOBIA — EREUTHOPHOBIA, erythrophobia, страх покраснеть, одна из самых распространенных фобий. В ее основе лежит повышенная возбудимость вазомоторов у конституционально нервных субъектов, ведущая к тому, что ничтожнейшие поводы обусловливают появление… …   Большая медицинская энциклопедия

  • GRACILITAS — crurum, inter praecipus olim habita, quae bonam formam corrumperent: fuitque hic habitus urbanorum dictriis semper obnoxius. Senec. In Sap. non cad. iniur. l. 2. In capitis mei laevitatem iocatus est, et in oculorum valetudinem et in crurum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Anxietas tibiarum — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

  • RL-Syndrom — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

  • Rast-Loser Schlaf — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

  • Restless-Legs-Syndrom — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

  • Restless Legs Syndrom — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

  • Restless legs — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

  • Ruhelose-Beine-Syndrom — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

  • Syndrom der ruhelosen Beine — Klassifikation nach ICD 10 G25.81 Syndrom der unruhigen Beine [Restless Legs Syndrom] …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»